دست رشت

دست رشت . [دَ رِ ] (ن مف مرکب ، اِ مرکب ) دست رشته . رشته بوسیله ٔدست . آنچه بدست ریشته باشند نه با چرخ و دستگاه . (یادداشت مرحوم دهخدا) : مانک آچارهای بسیار و کرباسها از دست رشت زنان پارسا پیش آورد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 123). || حاصل دست رشت . وجه دست رشت . (از یادداشت مرحوم دهخدا) : یا تاوان آرد من از باد بستان یا باد را ادب کن تا بار دیگرگرد دست رشت بیوه زنان نگردد. (مجالس سبعه ٔ مولوی ).