دست گردان دادن
لغتنامه دهخدا
دست گردان دادن . [ دَ گ َ دَ ] (مص مرکب ) وام دادن . عاریت دادن . (از آنندراج ) :
چون تهیدستی ز حد بگذشت سامان می دهند
گوهر غلطان صدف را دست گردان می دهند.
چون تهیدستی ز حد بگذشت سامان می دهند
گوهر غلطان صدف را دست گردان می دهند.
مخلص کاشی .