دعجاء

دعجاء. [ دَ ] (اِخ ) دختر وهب بن سلمة از باهل ازقیس عیلان . از زنان شاعر عرب در جاهلیت . و مراثی او بر برادرش «منتشر» شهرت دارد. (از الاعلام زرکلی ج 3 ص 18 از خزانة الادب بغدادی و سمط اللاَّلی ). صاحب اعلام النساء بنقل از شواعر الجاهلیه ٔ شیخو، «منتشر» را پدر دعجاء دانسته و عقیده دارد که مرثیه ٔ مشهور وی درباره ٔ پدرش می باشد. رجوع به اعلام النساء ج 1 ص 411 شود.