دعصاءلغتنامه دهخدادعصاء. [ دَ ] (ع ص ، اِ) زمین نرم تَفیده به آفتاب . (منتهی الارب ). زمین هموار که از حرارت آفتاب گرم شده و در نتیجه ریگ آن از دیگر ریگها گرمتر باشد. (از اقرب الموارد).
