دعظایةلغتنامه دهخدادعظایة. [ دِ ی َ] (ع ص ، اِ) کوتاه بالا و بسیار گوشت ، گو دراز بالا باشد. (منتهی الارب ). شخص بسیار گوشت خواه دراز و طویل باشد خواه کوتاه . (از ذیل اقرب الموارد از لسان ).
