دعوان

دعوان . [ دَع ْ ] (اِخ ) ابن علی بن حمادبن صدقه ٔجبائی ، مکنی به ابومحمد. مقری نابینا. او از قاریان توانای بغداد و از مطلعان در عربیت بود و به سال 542 هَ . ق . درگذشت . (از معجم الادباء چ مارگلیوث ج 4 ص 198 و چ مصر ج 11 ص 112). و رجوع به همین مأخذ شود.