دعوی گاه
لغتنامه دهخدا
دعوی گاه . [ دَع ْ ] (اِ مرکب ) مجلس دعوی . جایی که دعوی را در آنجا مطرح کنند. به اصطلاح امروز، محکمه . دادگاه . مجلس داوری :
ز دعوی گاه خسرو با دلی خوش
روان شد کوهکن چون کوه آتش .
که هر یک بود در میدان همائی
به دعوی گاه نخجیر اژدهائی .
و رجوع به دعوی گه شود.
ز دعوی گاه خسرو با دلی خوش
روان شد کوهکن چون کوه آتش .
نظامی .
که هر یک بود در میدان همائی
به دعوی گاه نخجیر اژدهائی .
نظامی .
و رجوع به دعوی گه شود.