دفترنگار
لغتنامه دهخدا
دفترنگار. [ دَ ت َ ن ِ ] (نف مرکب ) دفترنگارنده .نگارنده ٔ دفتر. محرر و نویسنده ٔ دفتر. (آنندراج ):
متاعی ز هر جنس بیش از شمار
که در دفتر آورد دفترنگار.
دفتری . و رجوع به دفتری شود.
متاعی ز هر جنس بیش از شمار
که در دفتر آورد دفترنگار.
میرخسرو (از آنندراج ).
دفتری . و رجوع به دفتری شود.