دفترچه
لغت‌نامه دهخدا
دفترچه . [ دَ ت َ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) مصغر دفتر. (آنندراج ). دفتر کوچک . (لغات فرهنگستان ). دفتر خرد. کتابچه .
|| مزیدعلیه دفتر. (از آنندراج ) :
مشهور به عشق تو ستمگر گشتم
حرف غم عشقم که مکرر گشتم
می ناز که مثل تو ندیدم هرچند
دفترچه ٔ حسن را سراسر گشتم .
|| مزیدعلیه دفتر. (از آنندراج ) :
مشهور به عشق تو ستمگر گشتم
حرف غم عشقم که مکرر گشتم
می ناز که مثل تو ندیدم هرچند
دفترچه ٔ حسن را سراسر گشتم .
فیاض (از آنندراج ).
