دلف

دلف . [ دُ ل َ ] (اِخ ) ابن عبدالعزیزبن ابی دلف قاسم عجلی ، از بزرگان و والیان عهد خلفای عباسی بود که مدتی والی اصفهان گشت و بسال 265 هَ . ق . قاسم بن مهاة بر او شورید و ویرا بقتل رساند. (الاعلام زرکلی ج 3 ص 21 از الکامل ابن اثیر ج 7 ص 108). «لین پول » در طبقات سلاطین اسلام و «زامباور» در معجم الانساب او را سومین تن از حکام بنی دلف در کردستان دانسته اند و می نویسند از سال 260 تا سال 265 هَ . ق . حکومت کرد.