دلقاء

دلقاء. [ دَ ] (ع ص ) ناقة دلقاء؛ شتر ماده ٔ دندان ریخته از پیری که چون آب خورد از دهنش بیرون افتد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || سیف دلقاء؛ شمشیر به آسانی برآینده از نیام . (منتهی الارب ). و صاحب المعیار گوید دلیلی بر صحت آن در دست نیست .