دلکوب

دلکوب . [ دِ ] (نف مرکب ) دل کوبنده . کوبنده ٔ دل . دل شکن . دل آزار :
در خمار باده دلکوب است سیر گلستان
درد سر از خنده ٔ گلها چرا باید کشید.

کلیم (از آنندراج ).