دلگان
لغت‌نامه دهخدا
دلگان . [ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان باهوکلات بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار. واقع در 15هزارگزی جنوب دشتیاری ، کنار راه بریس به باهوکلات . با200 تن سکنه . آب آن از باران و چاه ، و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
دلگداز[ دِ گ ُ ] (نف مرکب ) دلگدازنده . گدازنده ٔ دل . دلسوز. سوزنده ٔ دل . هم و غم آورنده . رقت آورنده . (از ناظم الاطباء) :
ایا نیاز به من یاز و مر مرا مگداز
که ناز کردن معشوق دلگداز بود.
دلگداز[ دِ گ ُ ] (نف مرکب ) دلگدازنده . گدازنده ٔ دل . دلسوز. سوزنده ٔ دل . هم و غم آورنده . رقت آورنده . (از ناظم الاطباء) :
ایا نیاز به من یاز و مر مرا مگداز
که ناز کردن معشوق دلگداز بود.
لبیبی .
