دلیل جستن
لغتنامه دهخدا
دلیل جستن . [ دَ ج ُ ت َ ] (مص مرکب ) در پی دلیل برآمدن . استدلال . || راهنما جستن . راهبر جستن . بلد راه طلبیدن :
سوءالت صوابست و فعلت جمیل
به منزل رسد هرکه جوید دلیل .
سوءالت صوابست و فعلت جمیل
به منزل رسد هرکه جوید دلیل .
سعدی .