دل افروز گشتن
لغتنامه دهخدا
دل افروز گشتن . [ دِ اَ گ َ ت َ] (مص مرکب ) دلفروز شدن . افروزنده و روشن کننده ٔ دل شدن . || خرم شدن . شادان شدن :
شب تیره از روی تو روز گشت
ز بویت جهانی دل افروز گشت .
آمد گه نوروز و جهان گشت دل افروز
شد باغ ز بس گوهر چون کیله ٔ کیال .
شب تیره از روی تو روز گشت
ز بویت جهانی دل افروز گشت .
فردوسی .
آمد گه نوروز و جهان گشت دل افروز
شد باغ ز بس گوهر چون کیله ٔ کیال .
فرخی .