دل اندروای
لغت‌نامه دهخدا
دل اندروای . [ دِ اَ دَ ] (ص مرکب ) دل اندروا. دل واپس . مضطرب . نگران :
کسی که خدمت جز اوکند همیشه بود
ز بهر عاقبت خویشتن دل اندروای .
به درگه ملک شرق هر که را دیدم
نژند و خسته جگر دیدم و دل اندروای .
نبید تلخ و سماع حزین به کف کردم
ز بهر روی نکو مانده ام دل اندروای .
کسی که خدمت جز اوکند همیشه بود
ز بهر عاقبت خویشتن دل اندروای .
فرخی .
به درگه ملک شرق هر که را دیدم
نژند و خسته جگر دیدم و دل اندروای .
فرخی .
نبید تلخ و سماع حزین به کف کردم
ز بهر روی نکو مانده ام دل اندروای .
فرخی .
