دماغ پرور
لغتنامه دهخدا
دماغ پرور. [ دَ / دِ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) دماغ پرورنده . که مشام را خوش آید. که مشام جان را نوازش دهد.که مایه ٔ نوازش و حظ مغز و اعصاب گردد :
یک دسته گل دماغ پرور
از خرمن صد گیاه بهتر.
زآن بوی خوش دماغ پرور
اعضاش گرفته رنگ عنبر.
یک دسته گل دماغ پرور
از خرمن صد گیاه بهتر.
نظامی .
زآن بوی خوش دماغ پرور
اعضاش گرفته رنگ عنبر.
نظامی .