دمالقلغتنامه دهخدادمالق . [ دُ ل ِ ] (ع ص ، اِ) سنگ تابان گرد. || فراخ : فرج دمالق ؛ شرم فراخ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || رجل دمالق الرأس ؛ مرد سرسترده . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
