دمبل و دیمبو

دمبل و دیمبو. [ دَ ب ِ ل ُ ب ُ ] (اِ صوت ) در اصطلاح عامیانه ، حکایت صوت دایره و دنبک . از اتباع است به معنی تنبک زدن و برجستن . (از لغت محی شوشتر) :
دمبل و دیمبو نقاره ، عروس تنبان نداره
داماد رفته بیاره ، ساق و سلامت نیاره .
(از ترانه های عامیانه ).