دم بندلغتنامه دهخدادم بند. [دَ ب َ ] (اِ مرکب ) انبیق . (ناظم الاطباء). آلتی که در تقطیر مایعات بکار رود. || (نف مرکب ) که دم بندد. که راه نفس گیرد. که از دم زدن بازدارد.
