دنکه
لغتنامه دهخدا
دنکه . [ دِ ک َ / ک ِ ] (ترکی ، اِ) کلاهی که بر سر خانمهای سلسله ٔ قاجاریه می گذاشتنداسمش دنکه بود و نام این گلین ها [ عروس ها ] دنکه گلین [ عروس تاجدار ] . (از تاریخ عضدی ). ظاهراً کلمه صورت دیگر دِنگَه ترکی باشد به معنی برجسته و بلند.