دهریة

دهریة. [ دَ ری ی َ ] (ع ص نسبی ) دهریه . منسوب به دهر. || (اِخ ) قائلین به قدم دهر. (یادداشت مؤلف ). گروهی از کفار باشند و به قدمت دهر قائل شده اندحوادث را بطور کلی به دهر نسبت دهند. در قرآن مجید از این گروه خبر داده آنجا که می فرماید: و قالوا ما هی الا حیوتنا الدنیا نموت و نحیا و مایهلکنا الا الدهر . (از کشاف اصطلاحات الفنون ). فرقه ای که پیروان آن معتقدند دهر قدیم و واجب الوجود است و او انسان را به هر صورت که بخواهد درآورد. آنان خدای متعال را که خالق دهر و طبیعت باشد انکار دارند. (از یادداشت مؤلف ). و رجوع به دهری شود.