ده دلی

ده دلی . [ دَه ْ دِ ] (حامص مرکب ) پریشان حالی . پریشان خاطری . اضطراب و دلواپسی . تشویش و نگرانی . (یادداشت مؤلف ) : تا از هر جانب دوستان شادمانه شوند وحاسدان و دشمنان به کوری و ده دلی روزگار کران کنند.(تاریخ بیهقی چ ادیب ص 72). و رجوع به ده دله شود.