دواءالمسک
لغت‌نامه دهخدا
دواءالمسک . [ دَ ئُل ْ م ِ ] (ع اِ مرکب ) (اصطلاح داروسازی ) نوعی است از معجونهای خوشبوی . (مهذب الاسماء) (از غیاث ) (از آنندراج ). دارویی است که از ترکیب و امتزاج مصطکی ، دارچین ، قرنفل ، سنبل ، سک ، کبابه ، گوزبوا، قاقله ، سعد، قشورالاترج ، عود خام ، زعفران ، دارفلفل ، تخم بادرنجبوی ، تخم فلنجمشک ، تخم مرزنگوش ، زنجبیل ، از هر یکی پنج درمسنگ کهربا، بسد، ابریشم خام ، ساذج هندی ، درونج ، زرنباد، از هر یکی پنج درمسنگ ، مشک دو مثقال همه را بپزند و نگاه دارند و هلیله ٔ کابلی مقشر ده استار اندر یک من تر کنند و یک شبانه روز بنهند دیگر روز بپزندتا دو بهر آب برود و بپالایند و یک من و نیم انگبین مصفا برافکنند و به قوام آرند و بنهند تا نیم گرم شودو داروها بسرشند، شربت یک مثقال تا پانزده درمسنگ با شراب سیب شیرین . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ) :
زآب و خاک سارقیه تا صفینه پیش چشم
بس دواءالمسک و تریاقا که اِخْوان دیده اند.
- دواءالمسک حُلْو ؛ معجونی است مرکب از مروارید ناسفته و کهربا و سنبل الطیب و چند داروی دیگر که در عسل خام بسرشند. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
- دواءالمسک مُر ؛ معجونی است مرکب از افسنتین روم و صبرسقوطری و ریوند چینی از هر یک هشت درمسنگ که با عسل خام بسرشند. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
زآب و خاک سارقیه تا صفینه پیش چشم
بس دواءالمسک و تریاقا که اِخْوان دیده اند.
خاقانی .
- دواءالمسک حُلْو ؛ معجونی است مرکب از مروارید ناسفته و کهربا و سنبل الطیب و چند داروی دیگر که در عسل خام بسرشند. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
- دواءالمسک مُر ؛ معجونی است مرکب از افسنتین روم و صبرسقوطری و ریوند چینی از هر یک هشت درمسنگ که با عسل خام بسرشند. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
