دوایة

دوایة. [ دُ / دِ ی َ ] (ع اِ) سرشیر. || جغرات . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || سر شوربا و هریسه و مانند آن ، و آن پوست تنک است مانند پوست اندرون بیضه که از وزیدن باد بر شوربا و مانند آن بسته گردد. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). قیماق . رویه .