دوبامه
لغتنامه دهخدا
دوبامه . [ دُ م َ / م ِ ] (ص نسبی ) دوبرجی . کبوتری که دریک برج قرار نگیرد. (آنندراج ). دوبرجه :
جایی نمی روم ز در و بام این حرم
نی زآن کبوتران دورنگ دوبامه ام .
جایی نمی روم ز در و بام این حرم
نی زآن کبوتران دورنگ دوبامه ام .
سنجر کاشی (از آنندراج ).