دوجنیبهلغتنامه دهخدادوجنیبه . [ دُ ج َ ب َ / ب ُ ] (ص مرکب ) دوجنیبت . دویدک . با دو اسب یدک . || (اِ مرکب ) کنایه از شب و روز است . (آنندراج ). رجوع به دوجنیبت شود.