دوختمانلغتنامه دهخدادوختمان . (اِمص ) (مرکب از «دوخت » + «مان » مزید مؤخر چنانکه در ساختمان ) دوخت . دوختن . (یادداشت مؤلف ) : جبه ٔ او بود نادوخته همچنان جبه ٔ بافته ٔ بی دوختمان . (ترجمه ٔ دیاتسارون ص 354).
