دودمهلغتنامه دهخدادودمه . [ دُ دَ م َ / م ِ ] (ص نسبی ) دارای دودم و دولبه . (ناظم الاطباء). دودم . دارای دوتیغه و دولبه . که با دولب ببرد و بشکند. که از دو سوی برد: تیغ دودمه . تبر دودمه . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دودم شود.
