دودهنگ

دودهنگ . [ هََ ] (اِ مرکب ) دودآهنگ . دودهنج .دودآهنج . (از ناظم الاطباء) (از برهان ) :
آن جنت ارم بین چون دودهنگ نمرود
وآن کعبه ٔ کرم بین چون بادیه مشمر.

شرف شفروه .

کآن باز را که قله ٔ عرش است جای آن
در دودهنگ خاک خطا باشد آشیان .

خاقانی .

رجوع به دودآهنج و دودآهنگ در همه ٔ معانی شود.