دوده سای

دوده سای . [ دَ / دِ ] (نف مرکب ) که دوده ٔ مرکب ساید. که دوده ٔ مرکب سازد نوشتن را :
انجمند از بهر کلکش دوده سای
لاجرم جرم زحل حل کرده اند.

خاقانی .