دور شدن
لغت‌نامه دهخدا
دور شدن . [ دَ / دُو ش ُ دَ ] (مص مرکب ) گذشتن دوران . دور گذشتن . گذشتن زمان :
ما می به بانگ چنگ نه امروز می کشیم
بس دور شد که گنبد چرخ این صدا شنید.
|| (اصطلاح منطقی ) دور و تسلسل پیدا کردن . دنبال هم آمدن دوچیز که وجود یکی موقوف بر وجود دیگری است . (از آنندراج ). || مکرر شدن :
دور می شد این سؤال و این جواب
ماند چون خرمحتسب اندر خلاب .
ما می به بانگ چنگ نه امروز می کشیم
بس دور شد که گنبد چرخ این صدا شنید.
حافظ (دیوان ص 164 چ قزوینی ).
|| (اصطلاح منطقی ) دور و تسلسل پیدا کردن . دنبال هم آمدن دوچیز که وجود یکی موقوف بر وجود دیگری است . (از آنندراج ). || مکرر شدن :
دور می شد این سؤال و این جواب
ماند چون خرمحتسب اندر خلاب .
مولوی .
