دوشان

دوشان . (ص لیاقت ) دوشا. قابل دوشیدن . دوشیدنی . حیوانی که آن را بدوشند :
همان گاودوشان و از مادیان
فزون داشت آن مهتر تازیان .

فردوسی .

رجوع به دوشا شود.