دوغ خوردن

دوغ خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) خوردن دوغ . آشامیدن دوغ :
چون نمایی مستی ای تو خورده دوغ
پیش من لافی زنی آنگه دروغ .

مولوی .

|| سهو شدن و خطا کردن . (ناظم الاطباء). غلط خوردن . (از آنندراج ).