دولابکلغتنامه دهخدادولابک . [ ب َ ] (اِ مصغر) دولاب خرد. دولابچه : آن کودکم کز آب دهان و درمنه چوب دولابکی میانه ٔ راهی بکار برد. خاقانی .و رجوع به دولاب شود.