دومغزی
لغتنامه دهخدا
دومغزی . [ دُ م َ ] (ص نسبی ) دومغز. دومغزه . (یادداشت مولف ) :
میی کز خودم پای لغزی دهد
چو صبحم دماغ دومغزی دهد.
همه رخ گل چو بادامه ز نغزی
همه تن دل چو بادام دومغزی .
و رجوع به دومغزه شود. || بادام . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ).
میی کز خودم پای لغزی دهد
چو صبحم دماغ دومغزی دهد.
نظامی .
همه رخ گل چو بادامه ز نغزی
همه تن دل چو بادام دومغزی .
نظامی .
و رجوع به دومغزه شود. || بادام . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ).