دوم

دوم . [ دَ ] (ع اِ) درخت بوی جهودان . و به هندی کوکل است . (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ). خرمای هندی . (دهار) (ملخص اللغات ). به لغت مغربی خرماست . (تخفه ٔ حکیم مؤمن ). درخت خرمای هندی . (مهذب الاسماء). درختی که صمغ آن مقل است . مقل . وقل . ثمرآن مقل مکی و نام دیگرش بوی جهودان است . (یادداشت مؤلف ). درخت مقل است . (اختیارات بدیعی ).عرب درخت مقل را دوم گوید و او را خوشه ها باشد چنانکه درخت خرما و در آن خوشه ها باشد و آنچه تر بود عرب او را بهش گوید و چون خشک شود او را وقل گویند و آنچه خوردن را شاید او را جنی گویند. درخت ضخیم باشد شبیه درخت خرما در برگ و پوست . (از تذکره ٔ صیدنه ٔ ابوریحان بیرونی ). درخت کنار. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). || هر درخت بزرگ . || (ص ) همیشه آرمیده از هر چیز. || سایه ٔ آرمیده . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از منتهی الارب ).