دوپنجهلغتنامه دهخدادوپنجه . [ دُ پ َ ج َ / ج ِ ] (اِ مرکب ) دو انگشت سبابه و وسطی . (لغت شوشتر). || کنایه است از نصف کف دست . (لغت محلی شوشتر). || کنایه است از شرم زنان . (لغت محلی شوشتر).
