دوگزه

دوگزه . [ دُ گ َ زَ / زِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) دو چوبند به درازی یک ذرع که در میان آنها دامی مشبک بندند و کبوتر بیگانه را از آن گیرند. (لغت محلی شوشتر).
- دو گزه خوردن ؛ کنایه از متوحش شدن و رم خوردن باشد به سببی . (لغت محلی شوشتر).