دویللغتنامه دهخدادویل . [ دَ ] (ع اِ) گیاه سال خورده . || گیاهی که بر آن دو سال گذشته باشد و یا خاص است به گیاه نصی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). گیاهی که سال بر او گذشته باشد. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
