دژم گون
لغتنامه دهخدا
دژم گون . [ دُ ژَ / دِ ژَ ] (ص مرکب ) تیره گون . سیاه فام :
تا بود چون روی رومی روز تابان و سپید
تا بود چون روی زنگی شب دژم گون و نفام .
و رجوع به دژم شود.
تا بود چون روی رومی روز تابان و سپید
تا بود چون روی زنگی شب دژم گون و نفام .
فرخی .
و رجوع به دژم شود.