دیابیجلغتنامه دهخدادیابیج . [ دَ ] (ع اِ) و دبابیج ، ج ِ دیباج و صورت دوم بنابر آن است که ریشه ٔ کلمه مشدد باشد مانند دنانیر. (از منتهی الارب ). و نیز رجوع به الجماهر ص 69 و دیباج شود.
