دیاطاسارونلغتنامه دهخدادیاطاسارون . [ ] (معرب ، اِ) (مرکب از دیا، بمعنی با + «طاسارون = تسارون » بمعنی چهار) تریاق . معجون الاربعة. (یادداشت مؤلف ).