دیرزود
لغت‌نامه دهخدا
دیرزود. (ق مرکب ) دیر یا زود. بفرجام . عاقبت . سرانجام . آخر :
دانی که دیرزود بجای تو دیگری
حادث شود چنانکه تو بر جای دیگران ؟
بجایی رسد کار سر دیرزود
که گویی در او دیده هرگز نبود.
دانی که دیرزود بجای تو دیگری
حادث شود چنانکه تو بر جای دیگران ؟
سعدی .
بجایی رسد کار سر دیرزود
که گویی در او دیده هرگز نبود.
سعدی .
