دیر کهن
لغت‌نامه دهخدا
دیر کهن . [ دَ رِ ک ُ هََ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زمان بسیار قدیم . (یادداشت مؤلف ) :
هزار دگر بود خود ساخته
ز دیر کهن نغز پرداخته .
|| دنیا. (یادداشت مؤلف ) :
از زبان سوسن آزاده ام آمد بگوش
کاندرین دیر کهن کار سبکباران خوش است .
هزار دگر بود خود ساخته
ز دیر کهن نغز پرداخته .
فردوسی .
|| دنیا. (یادداشت مؤلف ) :
از زبان سوسن آزاده ام آمد بگوش
کاندرین دیر کهن کار سبکباران خوش است .
حافظ.
