دیوراما
لغتنامه دهخدا
دیوراما. [ ی ُ ] (فرانسوی ، اِ) طریقه ای در نمایش صحنه ها که در آن بوسیله ٔ تصویری که به طرز خاصی بر پرده ای بدون کناره های آشکار نقاشی شده است و به کمک بازیگری نوربر پرده مناظری متغیر بنظر تماشاگران که در تاریکی قرار دارند میرسانند. این نام به پرده ٔ نقاشی و به محل نمایش نیز اطلاق شود. (از دائرة المعارف فارسی ).