دیوزاده

دیوزاده . [ وْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) زاده شده از دیو. بچه ٔ دیو، دیونژاد :
از این دیوزاده یکی شاه نو
نشانند با تاج بر گاه نو.

فردوسی .

از آدمیان دیوزاده
دیوانگیش خلاص داده .

نظامی .

هجوم عزیمتی است که آن دیوزاده را
بر خوانمی زبون و مسخر همی کنم .

سوزنی .