دیوگوهر

دیوگوهر. [ وْ گ َ / گُو هََ ] (ص مرکب ) دیونژاد. دیونهاد. با سرشت دیو :
نشکند قدرگوهر سخنم
نظم هر دیوگوهر مهذار.

خاقانی .

آه من سازد آتشین پیکان
تا در این دیوگوهر اندازد.

خاقانی .

سیمرغ دولت از فزع دیوگوهران
در گوهر حسام سلیمان نگین گریخت .

خاقانی .

با آنکه مور حوصله و دیوگوهرم
هم مرغ او شوم که سلیمان شناسمش .

خاقانی .