ذات احفار

ذات احفار. [ ت ُ اَ ] (اِخ ) موضعی است در شعر. و شاعر در وصف ابر گوید :
القی علی ذات احفار کلاکله
و شب ّ نیرانه و انجاب یأتلق .

(المرصع).