ذات الاکارع
لغتنامه دهخدا
ذات الاکارع . [ تُل ْ اَ رِ ] (اِخ ) نام قصیده ٔ رائیه از فرزدق شاعر معروف است و این یکی از قصائد خوب اوست و مطلع آن این است :
عرفت با علی رأس الفا و بعد ما
مضت سنة ایامها و شهورها.
عرفت با علی رأس الفا و بعد ما
مضت سنة ایامها و شهورها.
(المرصع).